سبک مسابقات کافه‌ای یا کافه ریس
·
1403/08/12 03:58
· خواندن 2 دقیقه
شاید اگر اکنون در خصوص موتورسواری کافه ریسر از افراد سوال کنید، پاسخ های متناقضی را دریافت نکنید. در طول دهه‌ها، این سبک مسابقه‌ای در واقع اصطلاحی برای مسابقات کافه ای که زیاد حرفه‌ای نبود، مورد استفاده قرار می‌گرفت.سبک الی موتورسیکلت‌های کافه ریسر به شدت تحت تاثیر موتورسیکلت‌های مسابقه ای آن دوران بود. در واقع رانندگان، تنها تغییراتی را در موتورسیکلت های خود ایجاد می کردند تا برای مسابقات کافه‌ای مناسب‌تر شود.
از جمله این تغییرات که برای مسابقات کافه‌ای ایجاد می‌شد می‌توان به تعبیه دستگیره‌های آویزه‌ای و گیره‌های پا در عقب موتورها اشاره کرد. این امر موجب می‌شد تا موتورسوار در موقعیت سواری در مسابقات کافه‌ای، محور بهتری پیدا کند. همچنین یک صندلی تک نفره با بام استاپ یا دوم زنبور، که توانایی حمل مسافر را داشت، به موتور اضافه می شد. موتورسواران همچنین از تعدادی نیم فیرینگ برای بهبود وضعیت آیرودینامیک موتورهای خود نیز استفاده می کردند. مخازن سوخت فولادی نیز با انسخه های آلومینیومی سبک وزن عوض شدند. بدین صورت موتورسواران می‌توانستند به سادگی سرعت خود را افزایش دهند.
عملکرد مسابقات کافه ریسر
موتورسواری کافه ریسر در دهه 50 میلادی، طرفداران بسیار زیادی پیدا کرد. همین امر منجر شد تا عملکرد این مسابقات نیز بهبود پیدا کرده و مطابق علایق و سلیقه طرفداران آن شود. در خصوص بهبود عملکرد مسابقات کافه‌ای باید اشاره کرد که در دهه 50 میلادی، موتورهای قدرتمند با بهترین فریم‌ها ادغام شدند. قاب تخت پر (featherbed) نورتون، به دلیل طراحی انقلابی خود، توانست تا به عنوان نمادی از موتورسواری کافه ریسر انتخاب شود. همه موتورسواران، از چنین قطعه ای استفاده می‌کردند.
تخت پر (featherbed)، هندلینگ بسیار بهبود یافته‌تری را به موتورسواران ارائه کرده و این شرایط را مهیا می‌ساخت تا موتورهای مختلف را در یک قاب، پر کرد. موتورسواران همچنین با اضافه کردن سیستم های اگزوز و کاربراتورهای مختلف، توانستند تا نیروی بیشتری را از موتورسیکلت های خود خارج کنند. هدف نهایی مسابقات کافه ریسر این بود که چگونه موتورسواران به سرعت 100 مایل بر ساعت برسند.
